Mały podręcznik z wytycznymi dotyczącymi włączenia
Czym dokładnie są wytyczne WCAG?
Europa
Sytuacja prawna w Europie odnosi się również do dwóch autorytatywnych dyrektyw. "Europejski akt w sprawie dostępności" i"EN 301 549".
Ta ostatnia, dyrektywa Unii Europejskiej w sprawie dostępności stron internetowych, stanowi, że wszystkie strony internetowe i aplikacje mobilne sektora publicznego muszą być zgodne ze standardami WCAG 2.1 na poziomie AA. Dyrektywa ma zastosowanie do wszystkich państw członkowskich UE i ma na celu poprawę dostępu do stron internetowych i aplikacji sektora publicznego dla osób niepełnosprawnych.
Europejski akt w sprawie dostępności Europejski akt w sprawie dostępności lub również EAAwymaga od państw członkowskich, aby handel internetowy towarami i usługami był między innymi dostępny dla konsumentów. Dyrektywa ta musi zostać wdrożona do ustawodawstwa krajowego przez wszystkie kraje UE do 28 czerwca 2025 r.
Niemcy
Obecnie istnieją dwie ustawy dotyczące dostępności: "Behindertengleichstellungsgesetz" (BGG) i "Bundesverordnung über barrierefreie Informationstechnik" (BITV).
BGG ma zastosowanie do Konfederacji, jej organizacji, fundacji i instytucji publicznych, a także ich spółek zależnych i spółek, które podlegają Konfederacji lub są przez nią kontrolowane lub powoływane. Obejmuje towary i usługi. Oznacza to na przykład środki transportu, produkty techniczne i nietechniczne, źródła informacji i urządzenia komunikacyjne. Zobowiązuje ona firmy do udostępniania stron internetowych i treści aplikacji mobilnych wszystkim osobom, oferowania alternatywnych rozwiązań i publikowania deklaracji dotyczących dostępności ich stron internetowych lub aplikacji mobilnych. Ponadto co trzy lata należy przedkładać sprawozdanie na temat stanu dostępności.
BITV ma zastosowanie do wszystkich instytucji publicznych, władz federalnych oraz ich dostawców, wykonawców i partnerów. BITV wymaga projektowania technologii informacyjnych i komunikacyjnych, które są dostępne dla osób ze wszystkimi rodzajami niepełnosprawności. BITV 2.0 wprowadza wytyczne WCAG do prawa.
W dniu 28 czerwca 2025 r. weszła w życie ustawa Ustawa o wzmocnieniu dostępnościkrótki BFSGwchodzi w życie. Wymaga to projektowania sklepów internetowych bez barier. Jeśli chodzi o produkty i usługi, ustawa promuje równy i niedyskryminujący udział osób niepełnosprawnych, osób z ograniczeniami i osób starszych.
USA
W USA obowiązuje kilka ważnych przepisów dotyczących dostępności. Jednym z nich jestAmericans with Disabilities Act (ADA), sekcja 508 , która jest amerykańskim prawem zakazującym dyskryminacji osób niepełnosprawnych we wszystkich obszarach życia publicznego, w tym w zatrudnieniu, edukacji i transporcie.
Zapewnia, że wszystkie technologie elektroniczne i informatyczne, które są opracowywane, zamawiane, utrzymywane lub wykorzystywane, są dostępne dla osób niepełnosprawnych.
Kanada
Kanadyjski rząd od pewnego czasu posiada przepisy dotyczące dostępności Internetu. Niedawnokanadyjska ustawa o prawach człowiekaz 1977 r., która zakazuje ograniczeń i dyskryminacji ludzi, została zastąpiona wyraźnymi przepisami dotyczącymi dostępu dla osób niepełnosprawnych.
Zastosowanie ma tutaj"Kanadyjski standard dostępności stron internetowych". Standard ten ma zastosowanie do ministerstw, agencji, oddziałów i instytucji rządu kanadyjskiego. Standard przewiduje udostępnianie stron internetowych osobom niepełnosprawnym i spełnianie wymogów zgodności z WCAG 2.0 na poziomie AA.
W Kanadzie obowiązuje ustawaAccessible Canada Act(ACA). Rozporządzenie to zapewnia, że osoby niepełnosprawne nie są ograniczane w zakresie zamówień towarów i usług, zatrudnienia, transportu oraz technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym treści cyfrowych i technologii wykorzystywanych do uzyskania do nich dostępu.
Kto musi spełnić wymagania: Organizacje prywatne lub non-profit zatrudniające ponad 50 pracowników oraz wszystkie organizacje sektora publicznego.
Kolejną ustawą jest"Ustawa o dostępności dla osób niepełnosprawnych w Ontario"(AODA). Zobowiązuje ona wszystkie organizacje sektora publicznego i prywatnego do zapewnienia równego dostępu do swoich towarów, usług oraz informacji i środków komunikacji.
Istnieje również AMA, ustawa odostępności dla mieszkańców Manitobanu. Określa ona dostępność stron internetowych, aplikacji mobilnych i treści cyfrowych organizacji sektora publicznego i prywatnego dla osób z różnymi formami niepełnosprawności. Również w tym przypadku WCAG jest używany jako standardowy punkt odniesienia.
Ustawa odostępności w Nowej Szkocji (Nova Scotia Accessibility Act) jest trzecią prowincjonalną ustawą o dostępności w Kanadzie i weszła w życie w kwietniu 2017 roku. Wymaga ona od organizacji sektora publicznego i prywatnego zapewnienia, że towary, usługi oraz technologie informacyjne i komunikacyjne, w tym strony internetowe i aplikacje mobilne, są dostępne dla osób niepełnosprawnych. Odnosi się ona do wymogów WCAG 2.0 AA.
Anglia
W Wielkiej Brytanii ustawa orównościz 2010 r. zakazuje dyskryminacji osób niepełnosprawnych w zakresie dostarczania towarów, udogodnień i usług, w tym stron internetowych.
Przepisy"Public Sector Bodies (Websites and Mobile Applications) (No. 2) Accessibility Regulations 2018" zobowiązują organy publiczne do spełnienia międzynarodowego standardu dostępności WCAG 2.1 AA i opublikowania oświadczenia o dostępności.
Ponadto rząd określił międzynarodowy"standard BS ISO 30071-1" w celu poprawy dostępności, promowania projektowania integracyjnego, użyteczności i doświadczenia użytkownika w projektowaniu stron internetowych oraz zapewnienia dostępności dla osób niepełnosprawnych i starszych. Norma ta jest zgodna z ustawą o równości z 2010 r. i odnosi się również do WCAG 2.0. Nowe przepisy dotyczące dostępności mają zastosowanie do organów sektora publicznego w Wielkiej Brytanii od 23 września 2018 r.
Izrael
W Izraelu"Ustawa o równych prawach dla osóbniepełnosprawnych" z 2013 r. stanowi, że strony internetowe i aplikacje, które zapewniają usługi i/lub informacje dla społeczeństwa, muszą być dostępne. Izraelskie prawo antydyskryminacyjne opiera się również na standardach WCAG 2.0 na poziomie AA.
Japonia
Japoński rząd jest pionierem, jeśli chodzi o poszukiwanie międzynarodowych standardów dostępności i technologii. Już w 1999 roku japońskie Ministerstwo Poczty i Telekomunikacji wydało deklarację w sprawie wytycznych dotyczących dostępności Internetu.
Japońska ustawa o dostępności treści internetowych i informacji,"JIS X 8341-3", ma zastosowanie do wszystkich ministerstw i sektora publicznego w kraju i nakazuje uwzględnienie aspektów, które muszą być przestrzegane przy planowaniu, projektowaniu, rozwoju, produkcji, utrzymaniu i obsłudze treści internetowych, aby zapewnić, że treści internetowe i informacje są dostępne dla osób starszych i niepełnosprawnych. Rozporządzenie ma zastosowanie do towarów, usług, komunikacji, informacji i działań rządowych.
Wytyczne zawarte w tej ustawie nie przyjmują wytycznych WCAG, ale mają podobne kryteria do WCAG 2.0, chociaż nie są prawnie wiążące.
Australia
Ustawa odyskryminacji osób niepełnosprawnych z 1992 r. jest głównym australijskim prawem dotyczącym dostępności online. Ma ona zastosowanie do wszystkich australijskich agencji rządowych i organizacji, które dostarczają towary, udogodnienia lub usługi i wymaga od nich, aby ich informacje były dostępne dla wszystkich osób, w tym osób niepełnosprawnych. WCAG 2.0 AA jest standardowym odniesieniem dla dostępności stron internetowych zaakceptowanym przez rząd Australii.
Włochy
The "Ustawa Stanca" została wprowadzona we Włoszech w celu zapewnienia, że informacje i usługi są dostępne dla osób starszych i niepełnosprawnych bez dyskryminacji. Ustawa wymaga zgodności z kryteriami WCAG 2.0 AA i określa 22 wymagania techniczne, które weszły w życie 8 lipca 2005 roku.
Dotyczy to wszystkich włoskich agencji rządowych i sektorów publicznych, a także regionalnych spółek komunalnych, w tym sektora transportu lub telekomunikacji, w których państwo ma udziały.
Indie
Istnieją dwie ustawy, które określają dostępność kraju. Są to "Ustawa o prawach osób niepełnosprawnych (RPD) oraz "Wytyczne dla indyjskich rządowych stron internetowych". RPD ma zastosowanie do sektora publicznego i prywatnego i obejmuje takie obszary jak sztuka, kultura, opieka zdrowotna, wymiar sprawiedliwości, infrastruktura, edukacja i zatrudnienie.
The "Wytyczne dla rządu Indii" wymagają przystępnego projektowania technologii informacyjnych i komunikacyjnych.
Wytyczne dotyczące indyjskich stron rządowych stanowią, że wszystkie treści muszą być dostępne i mają zastosowanie do wszystkich organów publicznych i władz federalnych.
Francja
We Francji prawo Ustawa "Nr 2005-102 Artykuł 47" zawiera przepisy dotyczące dostępności Internetu od 2005 roku. Stanowi ona, że wszystkie publiczne usługi komunikacji online muszą być dostępne dla osób niepełnosprawnych. Wzywa również do opracowania wieloletniego planu mającego na celu zapewnienie dostępności oferowanych usług.
Prawo to jest stosowane w "RGAA", ogólne ramy dostępności. Jest to służy jako oficjalny przewodnik rządu francuskiego dotyczący poprawy dostępności stron internetowych dla osób niepełnosprawnych i jest oparty na międzynarodowym standardzie WCAG 2.0 i WCAG 2.1 AA normy EN 301 549 V2.1.2 (norma UE).
Brazylia
Brazylia również bardzo wcześnie wprowadziła swoje inkluzywne przepisy. Prawo przyjęte w 2000 r. "L. 10.098" uchwalona w 2000 r., przewiduje dostępność w komunikacji i usuwanie barier oraz gwarantuje osobom niepełnosprawnym prawo do informacji i komunikacji i ma zastosowanie do wszystkich rządowych stron internetowych.
Prawo to zostało zmienione w 2004 r. przez "Rozporządzenie 5.296″ zostało dodane. Stanowi ono między innymi, że wszystkie strony internetowe agencji rządowych muszą być dostępne dla osób niepełnosprawnych w ciągu 12 miesięcy i muszą być oznaczone symbolem wskazującym na dostępność.
Hiszpania
W Hiszpanii obowiązują cztery krajowe przepisy dotyczące dostępności, w tym "Ustawa 34″która określa dostępność stron internetowych administracji publicznej i wszystkich stron internetowych finansowanych ze środków publicznych.
"Dekret królewski 209" omawia wytyczne WCAG W3C dotyczące osiągnięcia poziomu priorytetu AA.
Istnieje również "Ustawa 51″, która dotyczy równości szans, niedyskryminacji i powszechnej dostępności dla osób niepełnosprawnych oraz "Ustawa 59″która określa wytyczne dotyczące podpisów elektronicznych.
Nawet jeśli istnieje wiele przepisów regulujących dostępność w Internecie istnieje, przed nami jeszcze długa droga do osiągnięcia cyfrowej integracji. Dzięki współpracy rządów, przedsiębiorstw i społeczeństwa możemy stworzyć świat, w którym każdy ma możliwość wykorzystania swojego pełnego potencjału i aktywnego uczestnictwa w cyfrowym świecie. My, w Eye-Able, będziemy nadal wykorzystywać naszą wiedzę do opracowywania innowacyjnych rozwiązań i wprowadzania standardów dostępności w Eye-Able.