Klein handboek voor inclusierichtlijnen
Wat zijn de WCAG-richtlijnen precies?
Europa
De juridische situatie in Europa verwijst ook naar twee gezaghebbende richtlijnen. De "Europese toegankelijkheidswet"en"EN 301 549".
De laatste, de Web Accessibility Directive van de Europese Unie, bepaalt dat alle websites en mobiele applicaties van de overheid moeten voldoen aan de WCAG 2.1 Level AA-normen. De richtlijn geldt voor alle EU-lidstaten en is bedoeld om websites en applicaties van de overheid beter toegankelijk te maken voor mensen met een handicap.
De Europese toegankelijkheidswet of ook EAAverplicht lidstaten onder andere om online handel in goederen en diensten toegankelijk te maken voor consumenten. Deze richtlijn moet uiterlijk 28 juni 2025 door alle EU-landen zijn omgezet in nationale wetgeving.
Duitsland
Er zijn momenteel twee wetten over toegankelijkheid: het"Behindertengleichstellungsgesetz" (BGG ) en de "Bundesverordnung über barrierefreie Informationstechnik" (BITV).
De BGG is van toepassing op de Confederatie, haar organisaties, openbare stichtingen en instellingen en hun dochterondernemingen en bedrijven die onder de Confederatie vallen of door de Confederatie worden gecontroleerd of aangesteld. Het heeft betrekking op goederen en diensten. Dit betekent bijvoorbeeld transportmiddelen, technische en niet-technische producten, informatiebronnen en communicatievoorzieningen. Het verplicht bedrijven om de inhoud van websites en mobiele apps voor iedereen toegankelijk te maken, alternatieven aan te bieden en een verklaring over de toegankelijkheid van hun websites of mobiele applicaties te publiceren. Daarnaast moet er elke drie jaar een verslag worden ingediend over de status van de toegankelijkheid.
De BITV is van toepassing op alle overheidsinstellingen, federale overheden en hun leveranciers, aannemers en partners. De BITV vereist het ontwerp van informatie- en communicatietechnologie die toegankelijk is voor mensen met alle soorten handicaps. BITV 2.0 verankert de WCAG-richtlijnen in de wet.
Op 28 juni 2025 werd de Wet Versterking Toegankelijkheid Wet Versterking Toegankelijkheidkort BFSGvan kracht. Dit vereist een drempelvrij ontwerp van online winkels. Wat producten en diensten betreft, bevordert de wet de gelijke en niet-discriminerende deelname van mensen met een handicap, beperkingen en ouderen.
VS
Er zijn verschillende belangrijke toegankelijkheidsregels van kracht in de Verenigde Staten. Een daarvan is deAmericans with Disabilities Act (ADA), Section 508 , een Amerikaanse wet die discriminatie van mensen met een handicap verbiedt op alle gebieden van het openbare leven, inclusief werkgelegenheid, onderwijs en vervoer.
Het zorgt ervoor dat alle elektronische technologie en informatietechnologie die wordt ontwikkeld, aangeschaft, onderhouden of gebruikt toegankelijk is voor mensen met een handicap.
Canada
De Canadese overheid heeft al enige tijd wetten voor internettoegankelijkheid. Onlangs werd deCanadese Human Rights Actvan 1977, die beperkingen en discriminatie van mensen verbiedt, vervangen door expliciete wetten voor toegang voor gehandicapten.
De"Canadian Standard on Web Accessibility" is hier van toepassing. Deze standaard is van toepassing op ministeries, agentschappen, afdelingen en instellingen van de Canadese overheid. De norm bepaalt dat het web toegankelijk moet worden gemaakt voor mensen met een handicap en dat moet worden voldaan aan de WCAG 2.0 Level AA-vereisten.
In Canada geldt deAccessible Canada Act(ACA). Deze regeling zorgt ervoor dat mensen met een handicap geen beperkingen ondervinden bij de aanschaf van goederen en diensten, werkgelegenheid, vervoer en informatie- en communicatietechnologie, inclusief digitale inhoud en de technologieën die worden gebruikt om toegang daartoe te krijgen.
Wie moet voldoen: Particuliere of non-profitorganisaties met meer dan 50 werknemers en alle organisaties in de publieke sector.
Een andere wet is deWet Toegankelijkheid voor Ontario's met een Handicap(AODA). Deze wet verplicht alle organisaties in de publieke en private sector om hun goederen, diensten en informatie- en communicatiemiddelen gelijkelijk toegankelijk te maken voor het publiek.
Daarnaast is er de AMA, deAccessibility for Manitobans Act. Deze bepaalt de toegankelijkheid van websites, mobiele applicaties en digitale inhoud van organisaties in de publieke en private sector voor mensen met verschillende vormen van handicaps. Ook hier wordt WCAG als standaardreferentie gebruikt.
DeNova Scotia Accessibility Actis de derde provinciale toegankelijkheidswet van Canada en trad in april 2017 in werking. De wet verplicht publieke en private organisaties ervoor te zorgen dat goederen, diensten en informatie- en communicatietechnologie, waaronder websites en mobiele applicaties, toegankelijk zijn voor mensen met een handicap. De wet verwijst naar de vereisten van WCAG 2.0 AA.
Engeland
In het Verenigd Koninkrijk verbiedt deEquality Act2010 discriminatie van mensen met een handicap bij de levering van goederen, faciliteiten en diensten, waaronder websites.
De voorschriften in de"Public Sector Bodies (Websites and Mobile Applications) (No. 2) Accessibility Regulations 2018" verplichten overheidsinstanties om te voldoen aan de internationale toegankelijkheidsstandaard WCAG 2.1 AA en om een toegankelijkheidsverklaring te publiceren.
Daarnaast heeft de overheid de internationalenorm "BS ISO 30071-1" gespecificeerd om de toegankelijkheid te verbeteren, inclusief ontwerp, bruikbaarheid en gebruikerservaring in webdesign te bevorderen en de toegankelijkheid voor gehandicapten en ouderen te garanderen. Deze norm voldoet aan de Equality Act 2010 en verwijst ook naar WCAG 2.0. De nieuwe toegankelijkheidsvoorschriften zijn sinds 23 september 2018 van toepassing op overheidsinstanties in het Verenigd Koninkrijk.
Israël
In Israël bepaalt de"Equal rights for people with disabilities act" uit 2013 dat websites en applicaties die diensten en/of informatie aanbieden aan het publiek toegankelijk moeten zijn. De Israëlische antidiscriminatiewet is ook gebaseerd op de WCAG 2.0 Level AA-normen.
Japan
De Japanse overheid is een pionier als het gaat om het zoeken naar internationale normen voor toegankelijkheid en technologieën. Al in 1999 gaf het Japanse Ministerie van Post en Telecommunicatie een verklaring uit over richtlijnen voor toegankelijkheid van het internet.
De Japanse Wet Toegankelijkheid Internet voor Webinhoud en Informatie,"JIS X 8341-3", is van toepassing op alle ministeries en de publieke sector in het land en schrijft voor welke aspecten in acht moeten worden genomen bij de planning, het ontwerp, de ontwikkeling, de productie, het onderhoud en de exploitatie van webinhoud om ervoor te zorgen dat webinhoud en informatie toegankelijk is voor ouderen en mensen met een handicap. De verordening is van toepassing op goederen, diensten, communicatie, informatie en overheidsactiviteiten.
De richtlijnen in deze wet nemen de WCAG-richtlijnen niet over, maar hebben vergelijkbare criteria als WCAG 2.0, hoewel ze niet wettelijk bindend zijn.
Australië
DeDisability Discrimination Act 1992 is de belangrijkste Australische wet voor online-toegankelijkheid. De wet is van toepassing op alle Australische overheidsinstanties en organisaties die goederen, faciliteiten of diensten leveren en vereist dat ze hun informatie toegankelijk maken voor alle mensen, inclusief mensen met een handicap. WCAG 2.0 AA is de standaardreferentie voor webtoegankelijkheid die door de Australische overheid wordt geaccepteerd.
Italië
De "Stanca-wet" werd in Italië ingevoerd om ervoor te zorgen dat informatie en diensten zonder discriminatie toegankelijk zijn voor ouderen en mensen met een handicap. De wet vereist naleving van de WCAG 2.0 AA-criteria en stelt 22 technische eisen, die op 8 juli 2005 van kracht werden.
Het is van toepassing op alle Italiaanse overheidsinstellingen en publieke sectoren en op regionale gemeentebedrijven, inclusief de transport- of telecomsector waarin de staat een belang heeft.
India
Er zijn twee wetten die de toegankelijkheid van het land bepalen. De "Rechten van Personen met een Handicap" (RPD) en de "Richtlijnen voor websites van Indiase overheden". De RPD is van toepassing op de publieke en private sectoren en heeft betrekking op gebieden zoals kunst, cultuur, gezondheidszorg, justitie, infrastructuur, onderwijs en werkgelegenheid.
De "Richtlijnen voor de Indiase overheid" vereisen een toegankelijk ontwerp van informatie- en communicatietechnologie.
De richtlijnen voor Indiase overheidswebsites bepalen dat alle inhoud toegankelijk moet zijn en gelden voor alle overheidsinstanties en federale autoriteiten.
Frankrijk
In Frankrijk is de wet Wet "№ 2005-102 Artikel 47". sinds 2005 regelgeving over de toegankelijkheid van het internet. Hierin staat dat alle openbare online communicatiediensten toegankelijk moeten zijn voor mensen met een handicap. Er is ook een meerjarenplan nodig om de aangeboden diensten toegankelijk te maken.
De wet wordt toegepast in de "RGAA", het algemene toegankelijkheidskader. Dit dient als officiële gids van de Franse overheid voor het verbeteren van de webtoegankelijkheid voor mensen met een handicap en is gebaseerd op de internationale norm WCAG 2.0 en de WCAG 2.1 AA van EN 301 549 V2.1.2 (EU-norm).
Brazilië
Brazilië was ook erg vroeg met zijn inclusieve wetgeving. De wet die in 2000 werd aangenomen "L. 10.098" uitgevaardigd in 2000, bepaalt toegankelijkheid in communicatie en het verwijderen van barrières en garandeert het recht van mensen met een handicap op informatie en communicatie en is van toepassing op alle websites van de overheid.
De wet werd in 2004 gewijzigd door "Verordening 5.296″. toegevoegd. Hierin wordt onder andere bepaald dat alle websites van overheidsinstanties binnen 12 maanden toegankelijk moeten worden gemaakt voor mensen met een handicap en moeten worden voorzien van een symbool dat toegankelijkheid aangeeft.
Spanje
Er zijn vier nationale wetten over toegankelijkheid in Spanje, waaronder de "Wet 34″die de toegankelijkheid van websites van overheidsinstanties en alle door de overheid gefinancierde websites voorschrijft.
Het "Koninklijk Besluit 209" bespreekt de WCAG-richtlijnen van het W3C voor het bereiken van prioriteitsniveau AA.
Er is ook de "Wet 51″, die gaat over gelijke kansen, non-discriminatie en universele toegankelijkheid voor mensen met een handicap en de "Wet 59″die richtlijnen geeft voor elektronische handtekeningen.
Zelfs als er veel wetten zijn die de toegankelijkheid van het internet regelen bestaan, is er nog een lange weg te gaan om digitale inclusie te bereiken. Als overheden, bedrijven en de samenleving samenwerken, kunnen we een wereld creëren waarin iedereen de mogelijkheid heeft om zijn volledige potentieel te realiseren en actief deel te nemen aan de digitale wereld. Wij, bij Eye-Able, zullen onze expertise blijven gebruiken om innovatieve oplossingen te ontwikkelen en de toegankelijkheidsnormen van Eye-Able te stimuleren.
