Nowe narzędzie: Prosty język. Kliknij przycisk i wypróbuj na żywo

Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych w skrócie

Udostępnij post:

Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych w skrócie

Udostępnij ten post:

Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (CRPD) promuje i chroni prawa osób niepełnosprawnych. Jest to dokument niezbędny dla naszego społeczeństwa, ponieważ po jego wprowadzeniu nastąpiła fundamentalna zmiana w podejściu politycznym do osób niepełnosprawnych. Według Niemieckiego Instytutu Praw Człowiekaustanowił on podejście oparte na prawach człowieka:

Osoby niepełnosprawne są nosicielami praw człowieka, a państwo ma obowiązek szanować, gwarantować i chronić prawa osób niepełnosprawnych. W tym rozumieniu niepełnosprawność jest postrzegana jako wzbogacenie ludzkiej różnorodności.

Postępy poczynione przez różne kraje, które przestrzegają tej konwencji, są monitorowane i krytykowane w ramach tak zwanych przeglądów stanu. Drugi i trzeci przegląd państwowy miały miejsce w sierpniu ubiegłego roku. W najbliższej przyszłości w Niemczech odbędzie się konferencja federalna. Pierwotna data, 27 lutego 2024 r., nie jest już aktualna i nie udało nam się jeszcze znaleźć nowej daty.

Czym jest Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych?

Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych lub "Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych" jest traktatem prawa międzynarodowego, który został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 13 grudnia 2006 roku.
Jej głównym celem jest ochrona i promowanie praw i godności osób niepełnosprawnych na całym świecie. Konwencja ma na celu umożliwienie uczestnictwa i równości oraz konkretyzuje prawa człowieka już uznane w innych konwencjach dotyczących praw człowieka dla osób niepełnosprawnych.
Na arenie międzynarodowej weszła ona w życie w dniu 3 maja 2008 roku. Zgodnie z postanowieniami Konwencji, weszła ona w życie w Niemczech w dniu 26 marca 2009 r. i od tego czasu jest również obowiązującym prawem i musi być wdrażana przez wszystkie instytucje państwowe. Aby zapewnić wdrożenie Konwencji ONZ oraz monitorować postępy lub niedociągnięcia, w 2009 r. utworzono "Centrum Monitoringu" Niemieckiego Instytutu Praw Człowieka.

Drugi i trzeci egzamin państwowy: trzeba coś z tym zrobić

"Jesteśmy w różnym stopniu oddaleni od pełnego uczestnictwa i samostanowienia w różnych obszarach. W niektórych obszarach istnieje więcej regulacji prawnych i wysiłków politycznych, takich jak dostępność oficjalnych budynków, ale życie nie toczy się tylko w biurach" - mówi dr Britta Schlegel, szefowa Instytutu Monitorowania Praw Człowieka.

Edukacja:

Wyzwania w sektorze edukacji znajdują odzwierciedlenie w braku motywacji i odrzuceniu integracji. "W sektorze szkolnym wyraźnie widzimy, że istnieje naprawdę duża część społeczeństwa, która jest sceptyczna lub przeciwna integracji ze względu na panujące stereotypy na temat dzieci niepełnosprawnych" - mówi Schlegel.

W niektórych krajach związkowych odsetek uczniów w szkołach specjalnych ulega stagnacji lub nawet wzrasta. Szkoły integracyjne są postrzegane jako połowiczne, co prowadzi do segregacji i nieodpowiednich kursów życiowych.

Brak samostanowienia:

Organ monitorujący podkreśla brak samostanowienia, szczególnie w sektorze szkolnym i w zatrudnieniu w warsztatach. Samostanowienie oznacza możliwość korzystania ze zindywidualizowanych usług i brak konieczności działania w ramach "wysoce rozwiniętego systemu specjalnych struktur".
Od 2022 r. obowiązują wytyczne dotyczące deinstytucjonalizacji, tj. ograniczenia liczby placówek stacjonarnych. System powinien zapewniać bardziej zindywidualizowane usługi wsparcia dla osób niepełnosprawnych. Jednak deinstytucjonalizacja poczyniła niewielkie postępy. Brakuje jasnej strategii, a środki finansowe są nadal kierowane głównie do placówek stacjonarnych.

Brak ochrony przed przemocą:

Osoby niepełnosprawne, zwłaszcza w systemach zamkniętych, są narażone na większe ryzyko przemocy. Nadal nie ma niezależnego organu monitorującego ochronę przed przemocą w instytucjach, zgodnie z wymogami art. 16 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
Nie ma skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości, nie ma dostępności w schroniskach dla kobiet i chociaż paragraf 37a SGB wymaga koncepcji ochrony przed przemocą, nie ma skutecznych kontroli ani minimalnych kryteriów.

Wszystkie te niedociągnięcia zostały również uznane w uwagach końcowych komisji które zostały opublikowane w języku angielskim w dniu 8 września 2023 r.

Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych znacząco zmieniła sposób traktowania osób niepełnosprawnych. Przyczynia się ona do rozwoju społeczeństwa integracyjnego i równościowego. Zbliżająca się konferencja poświęcona przeglądowi drugiego i trzeciego państwa stanowi okazję do podjęcia wyzwań i wspólnej pracy na rzecz świata, w którym prawa osób niepełnosprawnych są chronione i przestrzegane. Proces ten jest nie tylko przeglądem Państw-Stron, ale także zbiorowym zobowiązaniem na rzecz świata bez barier i dyskryminacji.

Łatwy dla każdego

Jesteś zainteresowany? Z przyjemnością Ci pomożemy.

Dzięki ponad 25 funkcjom związanym z dostępnością cyfrową, Eye-Able pomaga również zmniejszyć bariery w dłuższej perspektywie. Możesz sprawić, że Twoje informacje będą dostępne dla wszystkich i nie wykluczać żadnych odwiedzających - w skrócie: możesz dotrzeć do nowej grupy docelowej bez dużych nakładów marketingowych.

Ikona przedstawia rysunek dostępności

Rozmowa doradcza

Niewiążące konsultacje w sprawie ogólnej dostępności cyfrowej

Ikona przedstawia rysunek dostępności

Analiza

Omówienie możliwego potencjału optymalizacji witryny

Ikona przedstawia rysunek dostępności

Demo na żywo

Prezentacja oprogramowania pomocniczego bezpośrednio na stronie internetowej

Dalszy wkład

Jeśli chcesz trochę więcej: